domingo, 31 de marzo de 2013

NUEVO PATROCINADOR: A CANTINA DE A CURTIDORÍA


Hace tiempo que no escribo en el blog, y la verdad que me queda alguna cosa de camino por comentar... Estamos ya empezando abril que será un mes de duro trabajo entrenando porque poco a poco se va acercando la temporada de competiciones. Ya con todo el 1º cuatrimestre aprobado toca también pensar en el 2º y centrarse ya que el mes de Junio será otra vez algo complicado pues habrá que compaginar carreras y exámenes.


Hoy toca presentar a dos nuevos patrocinadores, uno económico (de esos que tanto escasean!) y otro de material.

"La Cantina de A curtidoría" es uno (bueno, mejor dicho dos) restaurantes situados en Santiago de Compostela. La semana pasada mi entrenador y yo nos reunimos con Borja que muy atentamente escuchó parte de mi historia y que ha decidido echarme una mano. Espero conseguir buenos resultados esta temporada, al menos segura estoy de que pelearé a tope para ello... Quiero agradecer enormemente su apoyo, sobre todo en un momento complicado como este donde pocas empresas se atreven a ayudar a deportistas y en la que una enorme incertidumbre rodea al futuro más próximo del triatlón paralímpico español. Este será un tema a tratar en otro momento; por de pronto el próximo mes de Junio estaré en Alanya (Turquía) para disputar el Cto de Europa de Triatlón Paralímpico en un viaje relámpago junto a guía Mayalen Noriega para darlo todo y un poco más.

http://www.acurtidoria.com/ 

Os dejo aquí el link a la página Web de La Cantina y también comentar que están en Facebook donde podéis ver los diferentes menús del día, etc. Se come bien (como casi siempre en Galicia!) y muy buen trato.

Por otra parte desde Alcoy (Alicante) llega la otra colaboración. Slopes colaborará conmigo con ruedas para competir. Me hacía también mucha falta esto y puedo deciros que no me ha costado poco trabajo lograrlo. Espero hacerles rodar muy rápido. GRACIAS por esta enorme ayuda. Ya cuando tenga el tandem listo con las ruedas, que sólo utilizaré en las competiciones, subiré una foto. Son marca DT SWISS

Por último confirmar que esta temporada pertenezco a un nuevo club de ciclismo: el Rías Baixas. El principal motivo del cambio es que me apetece compartir club con otros triatletas y con alguno de mis habituales pilotos en los entrenamientos. Quiero agradecer desde aquí al CC Rias Baixas queme haya abierto sus puertas y también al Club Ciclista Vigués por haberlo hecho las dos pasadas temporadas, gracias a todos y especialmente a los niñ@s de las escuelas.

Keep working, hard than ever!


sábado, 16 de marzo de 2013

A veces pienso si seré yo... ¿Seré demasiado egoísta? Quizás nunca debiera hacer esta entrada en mi blog porque no es políticamente correcta; pero la verdad prefiero contar las cosas que guardármelas dentro y dar a conocer mi punto de vista sobre los "Premios do Deportte Galego".

Estaba yo esta semana bastante ilusionada con que, tras la excelente temporada 2012, pudiera acudir a Lugo como mejor deportista femenina con discapacidad de la comunidad autónoma ya que, sin ninguna representante en los JJPP de Londres gallega, tenía a priori todas las opciones si tenemos en cuenta únicamente los resultados. Siempre creí que cuando se da un premio a "mellor equipo" "mellor deportista" es simplemente eso, una valoración de resultados deportivos en un terreno de juego; supongo que a veces será difícil decidirlo especialmente en las categorías donde hay muchos candidatos a... Sin más, sólo tenemos que mirar a Londres 2012 donde tuvimos varios deportistas galleg@s obteniendo medallas como el Oro de vela de Tamara y Sofía o las platas de David Cal y javi Gómez, las varias medallas del nadador paralímpico Chano...

Inocente de mí el otro día pasé por ElCorteInglés... y estuve viendo varios vestidos uno de los cuales me gustaba bastante. Se me ocurrió pensar incluso en comprarlo porque no tenía nada en Santiago para llevar a la Gala de los premios ni a la fiesta de Medicina de los compañeros de 6º... Menos mal que al final decidí dejarlo.

A lo mejor soy yo demasiado confiada, a lo mejor supravaloro todo lo que hemos conseguido este año, a lo mejor es que me equivoco rotundamente y mis resultados deportivos son definitivamente peores que los de quien ha ganado... 

Así que... voy a poner aquí una Copia del correo que he enviado a la Fundación Deporte Galego en respuesta al que ellos me enviaron con las invitaciones para la Gala y donde se pedía confirmación de la asistencia.

Para quien quiera poder opinar sobre lo que yo creo dejo 
también un link a la lista de premiad@s y para que sepáis 
quienes son los mejores del año que terminó, 

http://deporte.xunta.es/adjuntos/cNoticias/67_2_20130315..._0.pdf
Estimados membros da Fundación Deporte Galego:
En primeiro lugar quero agradecerlles o envío das invitacións para os Premios do Deporte Galego 2012 o vindeiro xoves 21 de Marzo na cidade de Lugo. Resulta interesante que ano tras ano se recoñeza o traballo de todo o colectivo que forma o deporte galego.
Non acudirei a Lugo a próxima semana e desexo que teñan unha agradable xornada e envío dende aquí a máis sincera felicitación a tódolos  premiados e premiadas. 
Teño claro que  cada deportista, de élite ou de base ou de lecer ten detrás de si unha auténtica historia de superación e esforzo; todos os que nalgún momento temos realizado algún deporte sabémolo ben.
Aproveito a ocasión para facerlles coñecer os meus resultados deportivos acadados ó longo do ano 2012, pois teño dúbidas de que na Fundación Deporte Galego, Deputacións Provinciais, Unión de federacións Galegas, CRTVG, Dirección Xeral para o Deporte… e resto de membros do xurado sexan coñecidos, aínda que sexa tarde para valorarlos. 
NATACIÓN
Campiona galega universitaria S12 en 50 e 100m libres Universidade de Santiago de Compostela.
Campiona Galega S12 Cto Galego Absoluto de Inverno (Ferrol) 100m libres.
CICLISMO
4ª clasificada Bizkaiko Bira Copa de Europa UCI  Club ciclista Vigués.
4ª clasificada Cto de España Contrarreloxo e Fondo en Carretera Selección Galega.
TRIATLÓN E OUTRAS MODALIDADES Club de Triatlón Cidade de Lugo Fluvial
Campiona Galega Triatlón Paralímpico (Lugo)
Campiona de España de Triatlón Paralímpico (Pontevedra) 
Campiona de España Acuatlón Paralímpico (Pulpí)
1ª clasificada World Triathlon Series Madrid Selección Española
1ª clasificada Copa de África Sprint (Larache, Marrocos) Selección Galega
3ª clasificada Cto do mundo Acuatlón Paralímpico (Acukcland, Nova Zelanda) Selección  Española
1ª clasificada Cto do Mundo Duatlón paralímpico (Nancy Francia) Selección Española
1ª clasificada Cto do Mundo de Triatlón Paralímpico (Auckland, Nova Zelanda) Selección Española e primeira deportista española (tanto masculina coma feminina) en acadar un campionato do mundo nesta modalidade, incluída nos XXPP de Río de Janeiro 2016.
Obviamente para un/unha deportista os maiores éxitos son aqueles polos que  adestra e consegue nos terreos de xogo ou circuitos (no caso de triatlón). Non obstante, e sobre todo nestes tempos nos que os apoios de tipo económico son case inexistentes (por exemplo a miña guía e máis eu tivemos que costear unha importante parte da nosa participación no mundial, etc), tamén somos persoas e apreciamos que o noso esforzo e RESULTADOS sexan tidos en conta, por exemplo, polas institucións públicas daquel lugar onde residimos, aínda que máis non sexa por un simple feito de recoñecemento social. 
Enviei este mail á única dirección que tiña da Fundación Deporte Galego, espero unha resposta polo menos para saber que foi recibido e agradecería que me facilitasen un mail de contacto da sección de deportes da RTVG e da asociación Galega de Federacións Deportivas. Así mesmo xunto unha copia á Federación Galega de Triatlón, fundamental para  que Galicia puidese  ter a unha deportista no Campionato  do Mundo de Triatlón Paralímpico e a quen agradezo enormemente o seu apoio.
Un saúdo e unha aperta
Susana Rodríguez Gacio

Pronto subiré noticias de la temporada deportiva 2013 que es 
lo verdaderamente interesante, algún nuevo colaborador y 
alguna cosa más.

Keep working!



domingo, 10 de marzo de 2013

POST RACE WRITING IN NZ


Hace ya unos cuantos días que no escribo en el blog. Había prometido que subiría mi post race writing de Auckland y hoy es el momento de hacerlo porque tengo un día extremadamente vago por lo que dejaré las últimas novedades para un día que esté más inspirada.

"20h, se hace de noche aquí en Nueva Zelanda mientras viajamos en coche hacia Waitomo junto a Andrea y Álex, dos amigos mexicanos que vinieron también a competir y al igual que nosotras se quedan unos días de turismo. Después de una parada en McDonalds para comer algo y aprovechar el Wifi seguimos viaje, esperando llegar a tiempo antes de que cierre la recepción del hotel. May y yo no tenemos alojamiento reservado jejeje. Mañana visitaremos las Waitomo Caves e intentaremos apuntarnos a la actividad de Black Water rafting, espero que pueda hacerla porque cuando mandé el mail para informarme me dijeron que no era posible al tener una def visual grave.

Bueno, lo que quería era escribir un poco sobre el día de ayer, para que mañana o dentro de unos años pueda volver a leerlo y recordarlo, aunque veo difícil que algo así se pueda olvidar.

La mañana la pasamos en el hotel frikeando, creo que fueron unas 3h de internet que se nos pasaron volando. Ami me fue bastante útil hablar con mis padres por Skype, pues desde el día que salimos de Barcelona sólo me comuniqué a través del Whatsapp... me dieron bastante tranquilidad.

Desayuné y comí cereales, un batido de chocolate y un plátano... No parece un menú muy pre-carrera pero a mi me va perfectamente.

Parecíamos tal cual dos adictas con tablet y portátil... Hasta que llegó la hora de prepararse y salir para ir al circuito, hacer el check in, colocar las cosas en la transición...

Había mucha gente en la calle pues también estaban siendo las carreras del mundial Age group y los neozelandeses tampoco tienen problema en salir a ver cualquier evento deportivo que haya, lo viven a tope.

No llovía, había algo de viento y estaba nublado. El athletes lounge estaba totalmente colapsado; creo que este es un punto a mejorar para próximos Ctos porque la cola que había para recoger los números, chip etc era tremenda. Pudimos haber estado allí perfectamente 40 minutos y eso que al final avanzamos bastante gracias al amigo Ricardo Marín. 

El número no quería pegarse en mi brazo derecho... hasta que al final lo consiguieron. No tuvimos tiempo ni para calentar. Ya nos dirigieron a todos al pontoon de salida.

Nosotras saldríamos en la tercera salida, a las 3.30. Cuando estábamos sentadas en el pontoon, en unas sillas esperando a la salida de la "wave 2" me estaba encontrando fatal, medio mareada y muy nerviosa. No sé si esto es corregible, pero si lo es tengo que trabajar en ello. Poco a poco fueron nombrando a los triatletas. "Wearing number 4, representing Spain, 2011 and 2012 World Duathlon Champion, Susana Rodríguez guided by Mayalen Noriega".

Al agua. Salimos rápido hasta la 1º boya donde me pierdo un poco, May me reorienta y seguimos a la 2º que por fin consigo girar bien, recta y llegamos a la salida que me entero cuando toco con la mano.

Corremos, qué frío! No siento los pies ni las manos. Subimos escaleras y mientras hay que ir quitando el neopreno, gorro, gafas... Cogemos la bici, colcoamos cascos y dorsales... Allá vamos.Joan Mayol nos da referencias. Pedalear, pedalear, pedalear, fuerte, fuerte, fuerte y un poco más si es posible. Adelantamos a uno de los tandems ingleses y seguimos avanzando tratando de quitar la máxima diferencia que luego necesitaríamos...

La vuelta era una enrome recta con viento en contra... y May no paraba de decirme que fuera a tope, que ahí se ganaba la carrera... Bajamos tras algunos problemas para quitar las zapatillas que casí se me enganchan en la cadena... Corremos, con los dedos de los pies totalmente helados... Casco fuera, cambio de zapatillas, cabezazo contra la barra del bike rack... no importa. Cuerda, gafas negras y a correr. ¿Donde están? May lo sabe. VAMOS!!! HAY QUE ESCAPAR! 1º vuelta me encuentro bien, 2º también, la 3º se hace un infierno... Lo veo lejos, lejos. Pero cuando quedan 125m y la recta empiezo a pensar que no es nada, tan sólo una vuelta al parque de Castrelos pero rápida, la más rápida de siempre.

No quiero ni imaginar lo difícil que tenía que ser para guide todo esto, viendo a todas dos veces en cada vuelta... acercándose. Llegamos al último giro cuando escucho a Warren, un fotógrafo que había conocido el día anterior viendo la carrera Élite Masculina que dice "Come on Susana go for it!!!... 300m y la recta de meta, VAMOS!!!! 
 Llegamos a la moqueta azul y May mira hacia atrás, me dice que disfrute y yo casi sin poder le digo que no hasta pasar la línea (aprendizajes Hyde Park 2011). Seguimos y por fin SOMOS CAMPEONAS DEL MUNDO. 

No sé el motivo pero automáticamente me tiro en el suelo, estaba extremadamente cansada pero más que eso... empezando a vivir un momento único. Nos quitamos unas fotos con varia gente, llamé dos minutos a mis padres que habían estado siguiendo la carrera por internet, charlamos con las otras compañeras, y... algo que ojalá hubiera sido de otra manera, vimos el triste final del mundial para mi amigo Ricardo Marín...

Se hizo esperar y ya empezaba a llover cuando llegó el momento podium... Ese que vemos por TV en el que están los tres mejores, ponen las banderitas de los países y se escucha el himno... Momentazo en el que Mayalen y yo nos subimos en el medio del podium femenino tri6, junto a las compañeras de UK plata y las de USA bronce.

Estaba ahí subida escuchando al señor que habla por el micro de las carreras ITU diciendo 2012 world triathlon champion, representing Spain, Susana Rodriguez guided by Mayalen Noriega... y estaba empezando a creer que era verdad.

Tanto, tantísimo esfuerzo, había tenido su recompensa. Sonreí cuando me pusieron la medalla, estaba feliz... Cuando el himno unas pocas lágrimas fueron inevitables. 2 minutos en los que hice un recorrido fugaz por los últimos años con segundos para momentos y personas... entonces decidí que justo 2 años después del día más triste de mi vida era momento de sonreir y disfrutar de una victoria muy pero que muy trabajada.

Esta temporada tuve que tomar muchas decisiones... algunas pensadas y otras más impulsivas. Comprar el tandem, correr en ciclismo, decidir venir aquí a pesar de las pocas ayudas, cambiar de entrenador a finales de abril...

Aunque esto fundamentalmente ha sido posible gracias a mi y a May... no puedo olvidar la imprescindible ayuda de mi familia para la que espero que este también sea un momento feliz, mi equipo Club de Triatlón Cidade de Lugo Fluvial (con Poka a la cabeza), Miguel, tod@s mis guías en alguna ocasión, Javi de la Torre y Victor que salen conmigo en bici, Guillermo, Club Deportivo Univ de Santiago, mi profe Isa, mis amig@s de sitios variados... y también muy importante mi entrenador Joao que me ha ayudado a remotivarme y redirigir el trabajo y los compañeros de fatigas en Santiago,

Federación Gallega de Triatlón... donde los deportistas importamos. Spiuk, Caixa Rural Galega, SuralWear, Bkool, Isdin, Fundación Univerisa, Galicia en Bici tienda en Vigo, Sailfish Swim con el neopreno, ClubNatación.com con material de natación... y yo misma con tantas cosas que me he tenido que autorregalar.

Espero algún día poder tambièn agradecer la ayuda a la Fed Española de Triatlón, lo haré cuando llegue. Gracias a Cris Azanza y Felipe por seguirnos desde España, a Joan Mayol que nos daba referencias en la carrera,a Jorge que el pobre estaba nervioso con aquella fila eterna de paratriatletas para chequear y que estaba de cumple, etc.

Supongo que poco a poco iré bajando de la nube. Como digo siempre Keep working, pero antes... unas buenas vacaciones que bien las merecemos.

Ahora, cada día que no salga bien, cada día que tenga la tentación de no creer que es posible podré mirar hacia atrás y tendré un motivo más para confiar en que sí. 

Ahora, ya casi llegando a Waitomo!!!"