lunes, 30 de mayo de 2011

PARA MI SOIS IMPORTANTES

Hoy se han acabado las clases de 2º de Medicina... Ahora en unos días empezamos los exámenes y luego las vacaciones de verano. Hoy he vuelto a Vigo porque esta vez voy a estudiar aquí y también seguir entrenando para las competiciones. Hoy volvía en el tren a casa con un montón de estudiantes de Bolonia que ya han o están a punto de terminar los exámenes... Y me he parado a pensar en lo que ha sido este curso.

Este curso me ha gustado más que 1º. Todo es más fácil cuando llegas el primer día y conoces a todo el mundo, tienes los amig@s, el lugar no es nuevo... Y cierto es que cuando llegué a Santiago no me costó demasiado "conocer", cosa en la que creo que ayudó mi anterior paso por la EU de Fisioterapia, el CGTD, y bueno, en fin, todo lo anterior.

Las distintas materias han sido interesantes; no voy a poner aquí lo que más y lo que menos me gustó porque cada una de ellas ha tenido sus cosas positivas y negativas. Los madrugones, las comidas y cenas en la residencia, las napolitanas de la cafetería, los jueves de cena y salida, explicarle a un nuevo profesor que veo mal... y siempre conocer gente diferente y variada.

Creo que este año he aprendido muchas cosas... Y en este curso hay unas cuantas personas santiaguesas (de verdad o de adopción por motivos estudiantiles) que tienen un lugar especial, muy especial.

Por alguien tengo que empezar... Y es el turno para ti, Guillermo, mi 1º entrenador y para vosotros, TODOS; los compañeros del Club Deportivo universidad de Santiago (sección natación). No sé si sois conscientes de ello o no... pero deportivamente me estáis ayudando muchísimo y estoy aprendiendo un montón con vosotros. Diego, tu que sé que lees el blog, gracias por aguantarnos, por marcar el ritmo... Miguel mi "liebre marina... Manu haciendo sus tonterías... Jano que ya no entrena pero que me convenció para ir a lso tri indoor... África, Ana, Carlota, Raquel, Mauricio, Martiño... no quiero dejar a nadie y he puesto sólo a los que más entrenos compartimos. Y resulta enormemente enriquecedor poder compartir las "tardes" con vosotros, los largos de piscina, los estiramientos, las recuperaciones y espero que pronto alguna competición. Es genial poder estar en un grupo tan variado de nadadores y la próxima temporada volveré a repetir. OJO: nos vemos ahora en Junio y en Julio. ADVERTENCIA: esto es sólo una entrada en el blog, no os libraréis de mi tan fácilmente!!!! Y en Madrid, en londres, en Pekin, en Vigo o en Gijón estáis SIEMPRE conmigo. Somos un equipo.

Mis niñ@s de clase... Definitivamente, a mi me gusta ir a clase cada día y no me da pereza levantarme (bueno, ya me entendéis)... porque sé que cuando llegamos a clase va a haber ese momento divertido, ese puntillo que nosotr@s tenemos... 3º más y mejor.

Mis niñas de la resi... El próximo curso no estaré en Rúa Nova nº 9, pero iré de visita, a las fiestas desde luego no voy a faltar. Debates filosóficos, María con sus consultas "médicas" a las que espero algún día poder responder (a las de fisio ya lo hago), Ana compañera de habitación (perdón por tardar 2 meses en cambiar al música del despertador)... Rebeca y nuestras salidas al balcón en búsqueda de "serenatas"... ¡Cuánto voy a echar de menos esa comida llena de especias y sal! ¡Las patatas fritas! Los Chococrispis del desayuno... El día que fui a competir y no me querían abrir la puerta...

Y por alguien tengo que acabar... y es el turno para Isa mi profe, mi amiga... mi "escuchadora". No sé si eres consciente de ello o no, pero has de saber que este 2º ha sido así gracias a ti. Porque un día hace unos meses recibiste un e-mail mío el cual escribí llorando delante de este mi inseparable Netbook (lo sé, soy una friki) y nada más recibir la respuesta me di cuenta de que al otro lado del ordenador había una persona dispuesta a ayudarme, alguien en quien podía confiar en el que fue el momento más triste y difícil que tuve que experimentar... Y no sólo ese momento, porque realmente es más difícil lo que viene después y tratar de normalizar las cosas... Porque eres 100% solidaria, por escucharme, por los achuchones, por el arreglo de mi esquema de hormonas de fisiología, por las pelis, por las "descargas" de programas porque eres Isa única y diferente y por saber aceptar que el otr@ también es único y diferente, GRACIAS por haber estado ahí y por seguir ahí. Te quiero MUCHO!!!!

Y bueno, creo que con esto ha sido suficiente ¿no? Me reclaman los apuntes de fisiología, a ver si hoy termino de leer la parte del Prof Domínguez, que me está resultando bastante entretenida.

Un besiño

Susi

sábado, 28 de mayo de 2011

HOY DÍA DE DESCANSO

Hola!

Tenía pensado hacer hoy una buena sesión de rodillo, pero he tenido que aplazarla. Me he pasado el día rodeada de folios que hablan de hormonas: la del crecimiento, al somatostatina, las hormonas sexuales (y hay un montón, tontos cuando en la ESO nos hacen creer que todo se reduce a FSH y LH y la GnRH), tiroideas, insulina, glucagón, calcitonina, paratormona... En fin, así hasta completar 143 páginas que todavía no he terminado de leer. La verdad que los temas de endocrino me gustan bastante, menos mal!

Ayer nadé y corrí en Santiago. El entreno en la piscina fue particularmente bueno, sobre todo un 100 crol que hice al final de todo intentando seguir a Sara, una de las compañeras del club.

Esta tarde iba a dedicar un rato a la bici... Pero estaba mareada y, efectivamente, tenía 10.2 de tensión máxima y 6 de mínima... Asi que decidí dejarlo para mañana. Ahora ya estoy bien (11.5 7.8 y 61 pulsaciones). ¡¡¡BIEN!!!

Lunes último día de clases con una hora de teoría de anatomía, una de prácticas y unas tutorías con la profesora Cobos que da la parte de respiratorio.

Que más... nada más! Me voy a estudiar un poco más y mientras escuchar la final de la Champions. lo siento, no puedo evitarlo, como buena madridista hoy voy del Manchester United. GO!

1 semana para la Dextro Energy de Madrid

Os quiero!

Susi





viernes, 27 de mayo de 2011

FINALMENTE MADRID SÍ

Hola a todos!

Hace creo que una semana que no subo ninguna publicación al blog. Aunque hoy es viernes estoy en Santiago, pues este fin de semana he decidido quedarme a estudiar intensivamente porque no queda nada para los exámenes y el próximo sábado corro el paratriatlón de la Dextro Energy WCS de Madrid.

Nos os podéis imaginar lo que ha sido esta semana, totalmente de "locos". Las últimas clases, el calor del verano que está ahí, los entrenamientos, tres días con clase mañana y tarde, arreglar las cosas para el viaje de esta competición... No podéis imaginar lo complicado que es encontrar como llevar una bicicleta tandem que sin ruedas mide 1.85m de largo de un sitio para otro. Ni RENFE, ni Avanzabus, ni Alsa... luego meterla en el Metro hasta Casa de Campo cuando yo no tengo ni idea de mecánica... Finalmente el Cidade de Lugo Fluvial, mi equipo de triatlón, ha salido al rescate: los padres de unos compañeros (Diana, laura y Raúl) van también el fin de semana a Madrid para correr el clasificatorio para el europeo Junior y Youth (mismo día que el paratriatlón) y viajarán en la furgoneta para lelvar las bicicletas, la mía irá con ellos.

Por fin, solución! Esta vez yo iré con mi mami. nos vamos viernes en tren al mediodía, dormimos en Madrid, el sábado y correr y ver la carrera Élite Masculina y a la noche de vuelta para Vigo en tren litera. Todo acompañada de los apuntes de fisiología Médica, pues el día 8 tengo el primer examen.

En Madrid, creo que ya os lo dije, correré con una nueva guía provisional, Saleta Castro nogueira a quien desde el blog doy las gracias por acompañarme en este triatlón distancia supersprint (de los que a mi me gustan). En esta misma carrera el año pasado aprendí algunas cosas que no debo hacer antes y durante de la competición, ahora voy a ponerlas en práctica y una de ellas es no beber un litro de agua fría antes de meterme a nadar.

Bueno, hoy no os cuento nada más que estoy en al biblioteca de la Facultad de Química estudiando y luego iré a entrenar. Por cierto... el próximo curso me voy de la Residencia de estudiantes en la que estoy en Santiago, cosa que... bueno da un cierto respeto (nos vamos a un piso) pero que, desde luego, pienso que será globalmente positivo y me hace mucha ilusión.

Un besiño

Susi

sábado, 21 de mayo de 2011

DE VOLTA

Ola de novo!

Hai xa unha semana que non poño publicación no blog. Agora que cheguei a Vigo por fin teño un momento para facelo e achegarvos polo menos unha foto do Campionato de España de Paraciclismo de Madrid (Podium da proba de línea que se repetiu tamén na contrarreloxo).

Esta semana en Santiago foi boa en canto ós adestramentos tanto de natación como de carreira a pé. Sensacións interesantes. Hoxe rematamos cunha saída en bici polos arredores de Pontevedra con alba. ademais atopei por alí a bos amigos da miña época de atleta e estiven tamén co meu ex-adestrador Santiago Ferrer e co padriño da promoción de Fisioterapia, o profesor Pazos co que aínda estiven falando un bo rato... Que bos recordos teño da EU de Fisioterapia...

Días de clase xa non quedan moitos, en principio só esta semana que ven e probablemente dous días máis da seguinte.

PARATRIATLÓN DAS SERIES MUNDIAIS: este foi un dos asuntos que me preocupou bastante esta semana, organiza-la viaxe ata Madrid... coa bici, que non é nada sinxelo. Estiven pensando en colle-lo tándem e marchar sola a Madrid en autobús ou en tren... pero pensando cun pouco de sentidiño creo que esta opción non é para nada apropiada. Aínda que nos ratos de hipermotivación quixese facer así, sei ben que eu podo chegar perfectamente a Madrid coa bici, pero despois alí hai que trasladarse con ela no Metro ata Casa de Campo... Creo que esto xa son palabras maiores. Levar a bici, a mochila con tódalas cousas da competición e os apuntes de fisioloxía, buscar os carteis das liñas que hai que coller, ter coidado de non tropezar con ninguén... En fin, creo que demasiado para unha sola persoa... que ve ben canto mais pa alguén que non ve demasiado...

Teño moitas ganas de ir á carreira de Madrid porque o ano pasado me gustou moito a experiencia... Saleta, que será a miña guía, estivo aprendendo as maniobras básicas co tandem... Estamos inscritas... Asi que moi probablemente vaia coa miña nai en tren litera o venres e cheguemos aquí de novo o domingo pola mañá. Unha paliza, sí, pero creo que é unha boa preparación de cara ó Cto de Europa de Pontevedra en tódolos sentidos.

CTO DE EUROPA: queda pouco mais dun mes... Incrible. Sei de moitos amigos que van a estar alí, familiares... Nunca crin que fose a correr unha carreira así tan cerca de casa. Faime moita ilusión... non vos podedes imaxinar canta. E esas ganas quero compartilas con todos vós porque esto é un traballo de equipo.

Un bico

Susi



domingo, 15 de mayo de 2011

DOMINGO!

Un paso breve y fugaz por el blog este domingo por la mañana. Mis padres se han ido a la playa y me han sugerido ir con ellos... El plan prometía pero he decidido quedarme a estudiar.

Ayer estuve en Pontevedra entrenando con Alba. Salimos en bici un rato pero la verdad que había bastante viendo... Lo más destacable fue que aprendí a quitar las zapatillas con la bici en marcha asi que podremos ahorrar un poquitito de tiempo en la 2º transición. Poco a poco. Probamos a ponernos de pie en la bici y bueno, quizás consifiésemos un poco de más estabilidad que en intentos anteriores, pero na la sufieciente como que para el momento nos sea útil. Sin embargo, estoy convencida que de aquí al mundial lo tendremos dominado.

Tambièn aproveché para comprar un bañador de Turbo, chulísimo, ya pondré por aquí una foto porque es digno de ver... Y ahora a seguir "disfrutando" del acueducto de "las letras gallegas"

Y hoy recuerdo de forma especial a Dani, que nos dejó hace 3 años cuando tenía sólo 19. Era uno de mis mejores amigos de la ONCE, una de esas personas con las que podía hablar de todo, incluso de aquellas cosas que a esa edad sólo te atreves a compartir con chicos y chicas que tiene un problema en común (en este caso la def visual)... Orgullosa de poder haber disfrutado de nuestra gran amistad, aunque fuese por mucho menos tiempo del que cualquiera de los dos hubiésemos imaginado.


FOTO: Salida del 200m lisos de la 3º joranda 1º división (lucha por evitar el descenso) en las pistas de atletismo de Anoeta en San Sebastián.

jueves, 12 de mayo de 2011

DEXTRO ENERGY WCS PARATRIATHLON MADRID 2011

Mi próxima carrera será el paratriatlón de las WCS de Madrid de nuevo en la Casa de Campo. Este luar me trae buenos recuerdos, creo que ya os he contado alguna vez, pues es donde hice mi primer triatlón… hace sólo un

Esta competición es en distancia supersprint: 350m de natación, 8.8 km de ciclismo y 2 km de carrera a pie. En esta ocasión, y ya con pedales automáticos, tendré también una nueva guía: Saleta Castro Nogueira, triatleta del Cidade de Lugo Fluvial. Va a ser de nuevo una aventura porque será ese día el primero que cogeremos el tándem juntas, pero me consta que la pilota ya ha estado aprendiendo algunas lecciones de conducción básicas… y falta hacen porque hay un giro bastante fastidiado de 180º y con muy poco espacio, pues ese día estará seguro rodeado de vallas.año… De aquella estaba estrenando bici y guía, iba con mis zapatillas de correr, nadamos sin ir atadas, bebí 1 litro de agua fría antes de la salida… todo me apreció extraordinariamente alucínante!

Ojalá pueda hacer el viaje en avión o en tren y no tener que llevar mi bici porque entonces la cosa se va a complicar bastante. Tengo varios exámenes esos días, pero vamos a hacer un esfuerzo… porque si queremos que el paratriatlón siga creciendo somos nosotros, los deportistas, los primeros que tenemos que estar en la línea de salida.

Es una fecha realmente complicada para los estudiantes…Ir, no ir… IR. Para eso estoy entrenando casi todos los días y porque lo estoy disfrutando pero no os voy a negar que en Pontevedra y las que sigan después me gustaría hacerlo bien.

Me gustaría hacer un tri distancia sprint antes del europeo, pero parece imposible encontrar lugar y fecha para ello así que en el europeo será el debut de verdad…

Por cierto… Próximamente tendré en Santiago una bici para poder entrenar. Gracias a Diego, uno de lso compañeros del Club USC. Sólo falta terminar de gestionar el asunto del rodillo…

Os dejo por hoy... me voy a leer unas páginas de fisiología y a dormir.

¡¡¡Ya Jueves!!!

Esta semana ya va por el jueves. Se me ha pasado bastante rápido y supongo que es porque no he parado ni un minuto.

El domingo vinieron mis padres a Santiago y fuimos a comer juntos a un restaurante, al que vamos siempre que la verdad no sé como se llama, pero el camarero ya me tiene fichada y ya sabe que siempre pido milanesa napolitana…

Lunes volví a entrenar. Fui a nadar (3x1000m, uno detrás de Diego que es el crack de los ritmos, un 400 espalda, un 400 estilos y creo que 200 suave al final). Después una larga, larguísima charla con Guillermo, mi entrenador…

Martes es el día terrible con clase por la mañana y por la tarde. Además tocó ir a Vigo y llegué a casa tardísimo, cerca de las 23h pues tuve que coger el tren de las 21h que para en todos los recónditos lugares en los que hay estación o un pequeño apeadero. En fin, no os lo aconsejo. Ese fue el poco rato que tuve para estudiar y tocó inmunología. Una vez en casa estuve imprimiendo apuntes de Anatomía y unos trabajos de Antropología Médica que tengo que entregar próximamente…

Creo que nada más me metí en la cama y después de escuchar un insoportable mosquito y poner el aparato me quedé dormida.

Miércoles. El despertador sonó a las 5.45. Al tren, durmiendo a Santiago. Taxi a la resi, estaba demasiado espesa como para venir caminando… 4h de clase (las de siempre). Después fuimos a la manifestación que organizamos los alumnos de 2º y 3º de Medicina para defender la disminución de plazas en el 1º curso y el modelo “C” de docencia teórica y práctica. Fuimos desde la facultad hasta el rectorado, en la plaza del Obradoiro y finalmente entramos allí. Teixo, delegado de 3º, leyó el manifiesto, más claro que el agua.

Después de comer estuve estudiando y luego fui al gimnasio. Hice media hora de elíptica (el plan era correr, pero me duele el lig lat int de la rodilla izquierda y preferí no forzar). Luego piscina, compra en el Froiz para cenar y a seguir estudiando…

Vaya día! Como todos, de bastante ajetreo pero como siempre con su parte divertida. Mañana más

domingo, 8 de mayo de 2011

MI DEBUT EN CICLISMO

Hola de nuevo!

Escribir esta entrada bien y hacer un buen resumen de mi primer campeonato de ciclismo va a ser bastante complicado por dos razones: estoy realmente cansada después del largo día de hoy y además han sido demasiadas cosas buenas y emociones en el tiempo que ha ido desde el jueves hasta hoy.

Lo primero que tengo que hacer es dar las gracias a quienes han hecho esto posible (que son muchos), pero en esta ocasión un agradecimiento especial al Club Ciclista Vigués, a la Fed Gallega de Ciclismo, a Félix García Casas por procuparse por nosotras y sobre todo... a Cristina Azanza, Cris, que ha sido una excelente pilota dentro y fuera del circuito, como las grandes.
ólo
Ser piloto no es sólo subir en el sillín de delante de un tandem (en ciclismo) o nadar correr e ir en la bici sin más en triatlón. Yo no sé como es ser guía/pilota porque nunca lo he probado, pero si que sé diferenciar cuando voy con alguien a quien realmente le gusta lo que está haciendo y lo pasa bien a cuando no. Alba Cuba y cristina Azanza son de esas personas a las que se nota que disfrutan de lo que están haciendo... De Alba ya os he hablado otras veces, pues es mi guía oficial en triatlón, asi que hoy me toca contaros un poco de la otra "institución" que es Cris.

Cristina Azanza es conocida en el mundillo del triatlón. Trabaja en la Fed Española de tri coordinando todas las actividades de promoción y desarrollo (entre ellas el paratriatlón), es deportista del Cidade de Lugo Fluvial y ya había sido pilota de tándem en los JJPP de Sidney 2000.

10 años después decidió volver a ser pilota... y yo he tenido la suerte de poder ir detrás en esa bicicleta.

El Jueves salí de clase y llegué a Madrid Barajas en un vuelo de ryanair. nuevamente tuve suerte con el asunto del equipaje (sobrepesado y sobredimensionado) así com o con la llave inglesa que llevaba en la mochila para cambiar pedales. El avión salió con un poco de retraso por supuesta falta de controladores en el aeropuerto de la capital. Nada más llegar Cris fue a recogerme y marchamos directamente al circuito de Casa de Campo.

La bicicleta que llevé en esta ocasión era prestada por la FEDC, con un cuadro de Kinetic que la verdad me gustó muchísimo. La verdad que desde el primer momento que subí tal tándem la sensación fue de total confianza, TOTAL; eso ayuda mucho... Dimos varias vueltas por llano y también un par por el circuito de la competición que incluía un trozo de subida al teleférico y otro de Garabitas (una subida no excesivamente pendiente pero bastante larga). Ya esa tarde me fuí contenta de allí, y tranquila, porque aunque queramos confiar en la persona con la que vamos a competir desde antes... hasta que ves como va la cosa no te quedas descansada.

El viernes por la mañana estuve un rato en cama estudiando inmunología y luego fuimos a casa de Campo a probar otro poco. Esta vez conseguimos ponernos de pie en la bici y con bastante seguridad. No es fácil porque ahí si que hay que sentir totalmente que hace el piloto que es quien lleva la bici.

Ya quedamos a comer allí en el restaurante "El Urogallo" y descansamos un rato. Nuestra carrera era a las 18.30, aunque finalmente hubo retraso por lo que, como se haría de noche, redujeron los circuitos de tándem masculino y femenino una vuelta. Fueron entonces 40km.

Durante toda la carrera fuimos en 2º posición por detrás de un tandem catalán con mucha calidad. La verdad es que lo disfruté a tope. Las últimas dos vueltas tenía los cuádriceps tan horriblemente mal que no era casi capaz de levantarme... pero bueno, supongo que es cuestión de entrenar un poco más el ciclismo que es lo que más abandonado tengo. 1h 16 min está muy bien.

Hoy era la contrarreloj individual de 16km con 2 vueltas al circuito. Estuvo lloviendo gran parte de la noche y de la mañana aunque durante el tiempo de carrera el agua dejó de caer. Sin embargo, la carretera estaba mojada, con charcos y algo peligroso para las bajadas.

Los dos primeros km fui temblando en la bici, tenía muchísimo miedo e inseguridad porque... era mi primer día de ciclismo con lluvia... Luego fuí cogiendo confianza y ya bien, incluso mejor la segunda vuelta que la primera. No pudimos ni calentar porque no dejaba de llover. Finalmente 29 min, tampoco está mal.

Luego unas cuantas horitas en Barajas estudiando en una cafetería, cargando el móvil en un enchufe, hablando con unos chicos del servicio de asistencia y 2h de regalo por "cuestiones meteorológicas". Creí que no daba llegado a la resi en hora...

Este fin de semana conocí a un montón de gente y aprendí muchas cosas... Me reencontré con gente a la que hace mucho tiempo que no veía (Begoña y Kiko), vi como es una carrera de ciclismo adaptado, comprobé como es correr con agua, aprendí a ponerme de pie en la bici, vi como se sufre en el ciclismo, no se puede subir al podium con gafas, probé la ensalada más rica de todas las experimentadas, hablé mucho... y no sé cuantísimas cosas más.

Puedo decir que estoy por todo ello muy contenta y dispuesta a repetir porque he disfrutado MUCHO. Y también me he dado cuenta de que entrenando la bici algo más puedo hacerlo bien de verdad, porque.... aunque haya quien dice lo contrario, algunas cualidades hay... Falta resistencia, que la fuerza del todo aun no la he perdido (a pesar de mis 3 años sin tocar las pesas jejejejeje).

Otro día os cuento más cosas. Y sobre todo, gracias Cris por ser así de bueniña, por conducir tan bien, por acogerme en tu casa, por haberme hecho esta propuesta, por ir explicando los detalles de la carrera, por tener paciencia... Eres genial.

Mañana en Coruña compite Alba en el cto de España de triatlón Sprint. Mucha suerte para ella!!!!












miércoles, 4 de mayo de 2011

SEMANA CAMPEONATO ESPAÑA CICLISMO

nuevo!

Hace ya unos cuantos días que no actualizo el blog; la verdad es que se nota que estamos a principios de Mayo y que poco a poco se va acercando el final del curso académico. Como creo que ya os conté, Junio se presenta como un mes interesante pero a la vez duro. Tengo bastantes exámenes y un par de competiciones importantes...

1 de Junio: examen adelantado de Inmunología
4 De Junio dextro Energy WCS Madrid (veremos si es posible hacer otro viaje relámpago)
8 de Junio: examen de fisiología
9 Junio Examen Rexistros fisiolóxicos
10 Junio: examen relación Médico Paciente
13 Junio: examen antropología médica
21 Junio Examen Anatomía por Técnicas de Imaxe
24 de Junio Examen Anatomía Humana II
25 Junio Cto Europa paratriatlón
1, 2 3 de Julio (si tengo antes un día para hacer las amrcas mínimas) Cto Galego de natación.

Ya de por sí la lista asusta un poco, pero trataremos de afrontarla con la máxima calma e ilusión posible!!!

Esta semana en Santiago ha sido un no parar. Clases como siempre a la mañana, comer rápido, una siesta (imprescindible), estudiar un poco, entrenar (he ido a nadar lunes y miércoles y a correr lunes y martes) y a esto le añadimos un par de clases de tarde ayer de anatomía teórica y práctica; en la práctica estuvimos viendo una maqueta de un corazón y también un corazón de vaca... que las compis de mesa se empezaron en desmenuzar (tenemos curiosidad!!!) y lo más efectivo fue cuando la profe vino y nos explicó ella. Yo en las preparaciones no me entero de mucho, pero la verdad que sólo con escucharle lo que iba diciendo me enteré de bastantes cosas.

Y como se presenta el fin de semana... Parece interesante. Mañana viajo a Madrid en el Ryanair del mediodía después de 5 horitas de clase (2 de Anato, 2 de Relación Médico-enfermo, 1 de fisiología)... Luego tengo que decidir si utilizo alternativa autobús o alternativa taxi (un timo). Estoy teniendo importantes problemas para compactar todas las cosas que quiero llevar en la mochila de LG (y eso que es grande).... Prometo que es sólo ropa de deportes excepto una camisa, unos vaqueros y un jersey porque no puedo llevar sólo ropa de pordiosera!!!! jajaja

Tengo muchas ganas de correr en Madrid. Casa de Campo es un circuito que me trae buenos recuerdos, pues fue allí donde hice mi primer triatlón, donde Alba y yo nos aventuramos a nadar sin ir atadas, donde probamos el tandem por primera vez, donde decidí nunca más beber 1 litro de agua antes de comeptir aunque haya 36ºC y me esté muriendo de sed... Donde vi por primera vez una carrera de triatlón élite con Javi Gómez Noya, los Brownlee, etc, un espectáculo!

He de decir que me impone el hecho de que vaya a competir con ciclistas, porque yo soy triatleta y es el segmento de ciclismo el que más me cuesta... Pero a eso voy, a aprender muchas cosas y mejorar. Si cae algo pues bienvenido sea.

Cris y yo nunca hemos subido juntas en el tándem. Mañana a la tarde lo probaremos. Ella fue pilota en los JJPP de Sidney 2000 con lo cual confío en que no sea demasiado complicada la fugaz adaptación. Lo único que me da miedo es que he visto el tiempo y está prevista lluvia tanto para el viernes como para el sábado en Madrid y no me gusta mucho andar con carretera mojada, pero es lo que hay!
Correremos con una bicicleta prestada por la Federación Española de Deportes para Ciegos, a quien agradezco la colaboración prestada en esta ocasión.

Que más... Me abstengo de hacer comentarios futbolísticos sobre lo acontecido en la semifinal de la Liga de Campeones, pero realmente entiendo la rabia que pueden tener encima los jugadores del Real Madrid. Si a nivel del juego el FC Barcelona a día de hoy es superior, no es justo todas las ayudas de tipo arbitral que se le están haciendo. Espero que en Wembley gane realmente el que sea mejor y no sólo al que más le ayuden. Para mi el gol de Gonzalo Higuaín era totalmente válido y la tarjeta de Pepe del otro día al menos cuestionable. Esto ha condicionado sin duda el resultado final, al menos esto es lo que pienso.

Hoy tenemos la fiesta de la resi titulada "Fiesta de Primavera". A ver si al menos hay buena comida, porque tengo hambre jejeje...

Y por el momento poco más que contar se me ocurre... Espero poder actualziar mañana a la noche o pasado por la mañana